aanraking

DRIEËNTACHTIG.

Ondertussen weet ik niet of ik de avonturen die we samen beleven helemaal goed bijhoudt en tel, maar ik geloof dat dit onze drieëntachtigste avontuur samen was.

_

Ik gooi de deur achter mij dicht, de sjaal die ik draag sla ik nog een keer extra om me heen. Het is november en het is ineens veel kouder dan ik verwacht had. Op het moment dat ik mijn sleutelbos zal verplaatsen van mijn jaszak naar mijn tas, zijn ze nergens te bekennen. Al vrij snel kom ik erachter dat ik mijn deur achter mij dicht heb geslagen met de sleutels nog aan de binnenkant van mijn deur. Helaas heb ik ervaring met mijzelf buiten te sluiten, maar gelukkig ook altijd een bed bij een lief persoon waar ik mag slapen als dat gebeurt. 

Gelukkig heb ik mijn ov niet huis laten liggen en kan ik de trein richting Amsterdam nemen, G heeft een interview gehad voor vice/iD en we zouden nog op korte date gaan voordat zijn film in premiere gaat. Zijn interview is net afgelopen als ik foam in loop, hij knuffelt mij. We lopen het museum in en geven elkaar kusjes voor onze favoriete fotografie werken. Ik ben er dol op hoe klef wij kunnen zijn in het openbaar. Het is al donker als we het museum uit komen en we lopen een beetje dwalend door de straten van Amsterdam. Over een uur begint zijn wereldpremière in Tuschinski. Hand in hand lopen we richting Tuschinski, hij lacht zo ontzettend lief naar mij en zegt dat we nog veel vaker dwalend door donkere straatjes moeten lopen. 

Naarmate de premiere meer in de buurt komt, komen er steeds meer bekende gezichten Tuschinski in lopen. Één van mijn beste vriendinnetjes komt ook en de ouders van G houden een plekje voor ons bezet in de zaal. De voortvertoning van zijn film gaat gepaard met een Q&A. Uugh ik ben zo ontzettend verliefd op hem. Ik ben zo blij als ik hoor dat het publiek zijn film goed vind en bij zo trots op hem dat hij deze droom van hem kan afvinken en dat al met zijn afstudeerfilm. 

We zitten in café de jaren als hij mij bombardeert met kusjes en verteld dat hij zo blij is dat hij dit samen met mij mee mag maken. Veel van zijn vrienden zijn er ook en ik heb hem bijna nog nooit zo gelukkig gezien als deze avond. Meerdere drankjes en een bruin café later, rennen we naar Amsterdam centraal en halen we de nachttrein nog precies op tijd. 

Als we op Rotterdam centraal zijn aangekomen lopen we richting zijn huis, hand in hand. Niet veel later liggen we samen in bed, ik ben zo blij dat ik naast dit leuke (leukste) wezen in slaap mag vallen. Hij is zo blij, ik ben zo trots op hem en vind het zo fijn om hem zo gelukkig te zien. Hij zegt dat hij zo blij met mij is en dat deze avond zonder mij niets had betekend. Ik schrik er een beetje van maar ondertussen vind ik het ook mega mega ontzettend lief. Hij is zo ontzettend lief. 

De volgende dag is een langzame ochtend, mijn favoriete ochtend. De rest van de dag hangen we een beetje brak rond in zijn huis, vooral op de bank. We kijken de film Syncdrome NY, hij verteld me dat het de eerste film was die hij zag waardoor hij filmmaker wou worden. Hij zag die film ongeveer 10 jaar geleden en nu 10 jaar later is zijn in premiere gegaan op IDFA. 

De volgende ochtend vangen we douchedruppels onder de douche, hij geeft me kusjes over mijn hele gezicht. "Ik hou van jou" Meer kusjes volgen.