aanraking

November, ineens en ook alweer 9 dagen verder. Terwijl de zomerhitte nog maar sinds gisteren verdwenen lijkt te zijn, worden de winkels al weer gevuld met kerstballen en chocolade pepernoten (dit laatste is positief, heel positief). De zomerhitte is verdwenen en daarmee ook de nachten van plakkende, zwetende lichamen in bed, met ramen open - in de hoop op een koel zomerbriesje. Nu zou je me niet meer vreemd aankijken als ik de dekens over mijn naakte lichaam gooi als kippenvel op mijn lichaam verschijnt. Maar het is november nu. Herfst bijna winter. Het wordt elke dag donkerder en kouder en ineens is alles waar ik naar verlang thuis, met geurkaarsen en de eerder genoemde chocolade pepernoten.

Ik ben verhuisd, verliet daarbij het mooiste dak en een fijne 'per ongeluk in slaap mee val' huisgenoot.  Maar ik kreeg er een huisje voor terug met balkon, een verwarming (die het doet!) en een broertje die vaak bij me slaapt + een kat.

+ sindskort heb ik het leukste baantje ooit en ben ik ineens stage mails aan het versturen. Help het gaat allemaal zo snel, dat echt leven.

(even een korte update - maar ik ga mijn boekje erbij pakken en weer meer schrijven)